Zawód komornika uznawany jest za jeden z najtrudniejszych, ponieważ oprócz spełnienia wielu wymogów i posiadania szczegółowej wiedzy prawnej, komornik musi być odporny psychicznie na pracę w niełatwych warunkach. To jednak często nie zraża potencjalnych kandydatów, którzy chcieliby się dowiedzieć, jak zostać komornikiem sądowym. A więc jakie wymogi należy spełnić, aby stać się urzędnikiem odpowiedzialnym za przeprowadzania egzekucji na majątku dłużnika?

Kim jest komornik sądowy?

Na początku należałoby określić, kim w ogóle jest komornik sądowy. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji dokładnie określa, że komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym, który działa przy sądzie rejonowym. Posiada wyłączne prawo do wykonywania czynności egzekucyjnych w sprawach cywilnych.

Najczęstsze zadania, jakie ciążą na komorniku, to wykonywanie orzeczeń sądowych oraz tytułów wykonawczych, a także sporządzanie protokołu stanu faktycznego. Należy zaznaczyć, iż bez odpowiedniego wyroku sądu (tj. tytułu wykonawczego), komornik nie może wszcząć postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela.

Kto może zostać komornikiem?

Aby w ogóle myśleć o tym, czy podjąć naukę w tym kierunku, należy spełnić podstawowe wymogi, jakie stawiane są każdemu kandydatowi na komornika. Należy:

  • posiadać polskie obywatelstwo;
  • ukończyć 26 lat;
  • mieć pełną zdolność do czynności prawnych;
  • posiadać nieposzlakowaną opinię;
  • ukończyć wyższe studia prawnicze na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz uzyskać tytuł magistra prawa (wyjątek może stanowić ukończenie zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Polsce);
  • posiadać zdolność psychiczną i fizyczną do wykonywania pracy komornika, co jest orzekane przez lekarza medycyny pracy;
  • odbyć aplikację komorniczą;
  • złożyć egzamin komorniczy;
  • przez co najmniej 2 lata pracować w charakterze asesora komorniczego.

Ponadto nie można:

  • być karanym za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
  • być podejrzanym o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.

Jak widać, obostrzeń jest wiele. Jeśli jednak nadal Cię to nie zniechęciło, zobacz, jak odbyć aplikację komorniczą.

Jak odbywa się aplikacja komornicza?

Aplikacja komornicza zawsze odbywa się u wybranego komornika-patrona. Zanim jednak będziesz mieć szansę ją odbyć, musisz zdać egzamin konkursowy – bez tego nie możesz przystąpić do aplikacji. Choć egzamin organizowany jest co roku, sam nabór na aplikację odbywa się co 2 lata. Termin egzaminu zawsze podawany jest do publicznej wiadomości, a Ty musisz złożyć swoje zgłoszenie na co najmniej 50 dni przed wyznaczonym terminem.

Aby zdać egzamin konkursowy należy udzielić co najmniej 90 poprawnych odpowiedzi na 150 pytań z zakresu prawa cywilnego, konstytucyjnego, administracyjnego itd. Trzeba też liczyć się z tym, że podejście do egzaminu jest odpłatne.

Po pozytywnie zdanym egzaminie można starać się o zatrudnienie w wybranej kancelarii komorniczej. Gdy to się uda, zostaniesz wpisany na listę aplikantów komorniczych przez Radę Izby Komorniczej. Aplikacja komornicza trwa dwa lata i w tym czasie szkolony kandydat odbywa zajęcia teoretyczne i praktyczne, które mają go przygotować do podjęcia pracy w tym zawodzie. Tutaj należy podkreślić, że aplikacja jest odpłatna. W praktyce często jej koszt potrącany jest z wynagrodzenia.

Po odbyciu aplikacji można przystąpić do dwudniowego egzaminu komorniczego składającego się z części pisemnej oraz ustnej. Egzamin ten zawsze odbywa się przed komisją powołaną przez ministra sprawiedliwości. Jednak czy to wystarczy, aby zostać komornikiem?

Kim jest asesor komorniczy?

Pozytywnie zdany egzamin komorniczy nie daje Ci prawa do podjęcia natychmiastowej, samodzielnej pracy. Musisz wcześniej przez co najmniej dwa lata pracować jako asesor komorniczy.

Asesor komorniczy to osoba, która zdała egzamin komorniczy i której powierzono pełnienie obowiązków komornika. W praktyce asesor wykonuje określone zadania zlecone przez komornika, co odbywa się pod jego kontrolą. Asesor może przeprowadzać egzekucje komornicze, z wyłączeniem egzekucji z nieruchomości. Nie może też samodzielnie wykonywać eksmisji czy występować o orzeczenie o zastosowaniu środków przymusu.

Jako, iż założenie własnej kancelarii komorniczej wiąże się z dużym nakładem kosztów, wielu kandydatów na komornika pozostaje na stanowisku asesora komorniczego. A dzięki nim egzekucje są sprawniej i szybciej przeprowadzane, dlatego warto zastanowić się nad takim rozwiązaniem.


Jak widać, nie wystarczy zakończenie wyższych studiów prawniczych, aby zostać komornikiem. Po zdobyciu podstawowego w tym zakresie wykształcenia należy podjąć wieloletnią naukę, która nie zawsze kończy się uzyskaniem stanowiska samodzielnego komornika. Dlatego zanim podejmiesz tę decyzję, zastanów się, czy na pewno jesteś w stanie się tak poświęcić, czy jest to praca dla Ciebie i czy będziesz w stanie ponieść koszty finansowe, jakie są z tym związane.