Egzekucja komornicza może zostać przeprowadzona jedynie wtedy, gdy komornik otrzymał od sądu tytuł wykonawczy w formie wyroku lub sądowego nakazu zapłaty. Na podstawie tych dokumentów, komornik ma obowiązek zaspokoić żądania wierzyciela. W tym właśnie celu może zająć majątek dłużnika, jego dochody, rachunki bankowe itp. Jak wygląda egzekucja komornicza? Co może zająć komornik, a czego nie może?

Czym jest egzekucja komornicza?

Egzekucja komornicza to ostateczny etap postępowania egzekucyjnego. Jest to zajęcie majątku dłużnika w celu pokrycia zobowiązań wobec wierzyciela. Do egzekucji dochodzi wówczas, gdy dłużnik nie spłaca swoich należności. Mogą to być kredyty, pożyczki, inne zobowiązania. Wtedy wierzyciel kieruje sprawę do sądu. Jeśli sprawa zostanie rozstrzygnięta na korzyść wnioskodawcy, a dłużnik dalej nie spłaca należności, wówczas możliwe jest wystąpienie z wnioskiem o rozpoczęcie postępowania egzekucyjnego.

Postępowanie egzekucyjne – co warto wiedzieć?

Postępowanie egzekucyjne rozpoczyna się dopiero wtedy, gdy wierzyciel ma tytuł wykonawczy z sądu. W nim są zawarte wszelkie informacje odnośnie zobowiązań dłużnika. Wierzyciel, mając tytuł wykonawczy, może złożyć wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Komornik sprawdza poprawność tego dokumentu i ma obowiązek zastosowania się do określonych w nim sposobów egzekucji. On sam nie decyduje, w jaki sposób zostaną odzyskane należności wierzyciela.

Komornik ma obowiązek poinformowania dłużnika o wszczęciu postępowania. Jest to przeważnie orzeczenie sądu będące nakazem zapłaty. O samym toczącym się postępowaniu sądowym, dłużnik nie musi być poinformowany. O wszystkim dowiaduje się w momencie otrzymania pisma od komornika.

Kolejnym krokiem jest ustalenie przez komornika wysokości oraz składowych majątku. Po określeniu tego, funkcjonariusz może już zacząć działać.

Jakie są sposoby egzekucji komorniczej?

Wymienia się kilka sposobów egzekucji komorniczej: z ruchomości, ze zwierząt, z wynagrodzenia, z rachunków bankowych, w wierzytelności, z nieruchomości i z innych praw majątkowych.

Co może zabrać komornik?

To pytanie najczęściej zadają sobie dłużnicy. Jest jasno określone, co może zabrać komornik, a czego nie. Najczęściej egzekucja komornicza koncentruje się na wynagrodzeniach. W przypadku umowy o pracę komornik może zająć do 50% wypłaty. Jeśli natomiast długi dotyczą niespłacanych alimentów, wówczas wysokość ta rośnie do 60%. Istnieje jednak kwota wolna od zajęcia komorniczego. Komornik jest zobowiązany do zostawienia dłużnikowi co najmniej kwoty w wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Inaczej wygląda to w przypadku umów zleceń i umów o dzieło. Tutaj nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia. Oznacza to, że komornik może zabrać nawet 100% wynagrodzenia.

Ile komornik może zająć z emerytury lub renty? To również jest jasno określone. Dłużnik powinien zachować kwotę wolną od potrąceń, w tym przypadku jest to 75% minimalnego świadczenia. Od tego jest jednak wyjątek i dotyczy on długów alimentacyjnych. Wówczas komornik może zabrać dłużnikowi cały dochód.

Komornik nie może zająć alimentów, świadczeń i dodatków rodzinnych. Zabrać może natomiast zwroty z podatków, w tym ulgę na dzieci, ponieważ przysługuje ona rodzicom.

Komornik, na podstawie tytułu wykonawczego, może dokonać egzekucji z nieruchomości, ruchomości (np. auta) stanowiących majątek dłużnika, rachunków bankowych, wszelkich innych dochodów poza wynagrodzeniem za pracę oraz z pozostałych praw majątkowych.

Czego komornik nie może zająć?

Komornik nie może zabrać dłużnikowi przede wszystkim przedmiotów urządzenia domowego, ubrań, pościeli itp. Dotyczy to zarówno dłużnika, jak i osób będących na jego utrzymaniu. Nie podlegają egzekucji zapasy żywności i opału na okres 1 miesiąca, 1 krowa lub 2 kozy, które są potrzebne do wyżywienia rodziny. Komornik nie może zabrać również narzędzi i innych przedmiotów, które służą dłużnikowi do pracy zarobkowej, przedmiotów potrzebnych do nauki, papierów osobistych, odznaczeń, produktów leczniczych oraz wyrobów leczniczych na okres 3 miesięcy.

Przedawnienie długu u komornika – czy jest możliwe?

Jeszcze do niedawna sąd nie miał obowiązku sprawdzania, czy dług, którego dochodzi wierzyciel nie jest przedawniony. Zmieniło się to w 2018 roku za sprawą wejścia w życie nowej ustawy. Nie ma co do tego wątpliwości, że długi należy spłacać, jednak warto wiedzieć, czy możliwe jest ich przedawnienie. Niektóre długi ulegają „przeterminowaniu” po określonym czasie. Przykładowo mandat za brak biletu przedawnia się po roku, dług pracodawcy wobec pracownika z tytułu niewypłaconego wynagrodzenia „ważny” jest do 2 lat. Po 3 latach przedawniają się m.in. zadłużenia czynszowe, na karcie kredytowej, z tytułu umowy kredytowej lub pożyczki, roszczenia alimentacyjne. Warto jednak wiedzieć, że są długi, które nie ulegają przedawnieniu. Wśród nich wymienia się przede wszystkim te, które dotyczą spłaty kredytów hipotecznych.